zondag 17 februari 2013

Spinvis in Junushoff

Een optreden inleiden met een geluidsopname van Tommy Wieringa die een pseudoliteraire tekst uitspreekt, dat kan Spinvis voortaan beter achterwege laten. Ben sowieso allergisch voor die Wieringa meneer, maar als die dan met een soort van warme intonatie een soort van intieme dingen zeggen gaat in soort van spreektaalstijl met woorden als geil en pik en de klok doet tik dan rijzen mijn haren helemaal ten berge, gatverdamme. Heb een beetje zitten letten op de teksten van Spinvis tijdens het luisteren en ik denk dat ik er wel uit ben: hij maakt poëzie van het prozaïsche. Heel veel beeldmateriaal is ontleend aan alledaagse gebeurtenissen, klein leed, verborgen verdrietjes die groter drama doen vermoeden. Ook bijzonder veel imperatieven trouwens.

Broekrok


Met mode heb ik weinig tot niets, toch lees ik ’s zaterdagsavonds als ik op de plee een dikke drol van stront zit te draaien graag de stijlrubriek van Cécile Narynx. Niet alleen heeft zij een heerlijk hautain hoofd dat veel liederlijkheid doet vermoeden, ze komt ook nog heel aardig uit haar woorden. Heel subtiel –en soms minder subtiel, maar toch altijd met finesse- zeikt ze BN’ers af, of – maar dat slechts zeer sporadisch – steekt ze met zwier een veer in de kont.

Ik mag dan weinig tot niets met mode hebben, toch zou ik, als ik het niet zo druk had met andere zaken, het serieus overwegen om met een broekrok voor keepers op de markt te komen. Waar zich een gapend gat tussen de benen van een keeper bevindt - denk aan hoe Vitessekeeper Piet Velthuizen zich twee weken terug tussen de benen door spelen - , daar bevindt zich ook een groot gat in de markt.

zondag 3 februari 2013

Leve de republiek

Wat laten die linkse lui –als ze eenmaal gearriveerd zijn– zich toch makkelijk inpalmen door die oranjekliek. Eerst de voormalig hoofdredacteur van de Groene, Martin van Amerongen, die zich maar wat graag door Bernhard liet fêteren en nu weer Henk Hofland die in datzelfde weekblad Beatrix een veer in haar kont steekt. Hoe komt dat toch? Is het nou echt zo fijn dat je je kunt laten voorstaan op een gesprekje met de koningin? Of dat bij het diner na afloop van een “kunstzinnige bijeenkomst” een lakei komt melden dat Claus naast je zitten wilt en dat je ‘m even later zelfs samen met diezelfde Claus “gesmeerd” bent, verlost van de “officiële bedomptheid” en “in de frisse buitenlucht”? Spannend hoor, zeker de stropdas afgedaan en een sigaretje gerookt zo met z’n tweetjes… Ik houd er niet van, van dat in de kont kruipen van die oranjes. Ik heb het sowieso niet zo op die oranjes. Iets waarvoor je tegenwoordig trouwens kunt worden opgepakt. Dikke schande.