zondag 4 augustus 2013

Gotspe

Arnon Grunberg laat zich in zijn column in de Volkskrant laatdunkend uit over Hans Teeuwen. Het gesprek dat Teeuwen met Wilfried de Jong voerde tijdens de eerste Zomergasten van het seizoen kwalificeert hij als onnozel en hij geringschat het talent en het belang van Teeuwen door hem hetzelfde lot in het vooruitzicht te stellen als een in de vergetelijkheid geraakte cabaretier uit de jaren zestig. Waarom oordeelt Grunberg zo hard? Teeuwen lijkt inderdaad niet gehinderd te worden door academische of historische kennis over het fenomeen religie, maar we kunnen ook niet allemaal hoogleraar zijn. De kritiek van Teeuwen richt zich op hoe religie (m.n. de Islam) zich manifesteert in het publieke domein. Hij eist het recht op vrijuit te kunnen spreken, niet meer en niet minder. Ik snap niet wat daar onnozel aan is en evenmin waarom Grunberg suggereert – want dat doet hij nadrukkelijk – dat de opvattingen van Hans Teeuwen kleinburgerlijk zijn. Wil de wereldwijze Grunberg de verlichte kosmopoliet uithangen en impliciet religieuze tolerantie bepleiten? Dat is wel een heel veilige positie om in te nemen. Tolerantie ten opzichte van religieuze groeperingen is een goed ding, dat hoeft niet ter discussie te staan. Maar het wordt een ander verhaal wanneer een religie of een religieuze groepering zichzelf als intolerant ontpopt door bijvoorbeeld homoseksuelen het leven zuur te maken of door met geweld te reageren op kritiek. Hans Teeuwen verheft daar zijn stem tegen. Dat kleinburgerlijk te noemen is een gotspe waarmee Arnon Grunberg zijn positie aan de zijlijn lijkt te rechtvaardigen.

1 opmerking: