zaterdag 28 juni 2014

Het prozaïsche van dromen

Wat mij altijd weer frappeert is dat je in een fractie van een seconde kunt herleiden wat de voeding voor je droom is geweest. Vanochtend werd ik wakker met de herinnering aan een droom waarin Ian Curtis in een flinke line up van muzikanten tegelijk zanger en comedian was, een die heel snel en goed uit zijn woorden kon komen –nochtans kende hij een hapering – en geestig was en subversief, reden waarom hij door de “autoriteiten” uit de line up gepikt werd. Gister toen ik om mijn moeder een plezier te doen een potje met haar zat te kaarten had ik onderwijl de tv aanstaan met daarop een soort van Monty Python retrospectief. Monty Python: geestig, virtuoos, BBC censuur – kortom, voeding genoeg. Tel daarbij op dat ik luisterend naar dat beschaafde en witty Engels een paar keer aan Peter Hammill moest denken en besef daarbij dat Hammill en Ian Curtis de muzikale helden van mijn late adolescentie waren, weet ook dat er in de wereld van de dromen vaak vreemde mechanismes in werking treden (i.p.v. over Peter Hammill dromen over Ian Curtis) en de droom is al voor een grootdeel verklaard. Dan die line up nog. Welnu, de droom had zich nog niet aan mijn herinnering opgedrongen, amper was ik me ervan bewust, of ik besefte al dat ik die line up ontleend had aan een muziekprogramma op TV5 van afgelopen donderdagavond. Voor ik naar bed ga zap ik altijd nog ff alle zenders langs en die donderdagavond (of was het al nacht?) zag ik een Franse of Canadese band optreden tijdens een festival. De band had een enorme line up met banjospelers, vioolspelers, gitaarspelers, trommelaars etc. (en ze stonden ook voor een groot deel op een lijn…)

zaterdag 7 juni 2014

maden

Zijn zoon heet Bram. Dat lees ik op de binnenkant van zijn onderarm als hij voorbij gestrompeld komt. Driekwartsbroek. Tattoo over de gehele lengte van het scheenbeen. Oorringetje. Hij bukt moeizaam bij de op de grond uitgestalde aardbeien en zoekt kieskeurig het beste doosje uit. Gaat de groentewinkel in, rekent af, strompelt langs mij het winkelcentrum uit. Even later komt hij weer terug met een groen plastic bakje in zijn hand. Een plastic bakje met minuscule gaatjes in de deksel. Trekkend met zijn been loopt hij de dierenwinkel in. Maden kopen.