donderdag 21 september 2017

mother! voor leken uitgelegd

Goed, maar es effe hineinintepretieren: mother! van Darren Aronofsky is een allegorie en wel een allegorie van het gristelijke scheppingsverhaal. Enigszins gnostisch ingekleurd als je het mij vraagt. Bardem, de schrijver/ dichter, is de scheppende god, de demiurg. Zijn scheppende kracht is de liefde, die hij aan de vrouw, de moeder onttrekt: haar hart. Hij schept Adam en Eva, die niet van de verboden vrucht, in dit geval het hart van de moeder, kunnen afblijven met alle kwalijke gevolgen van dien. Effe later: Kain en Abel en de broedermoord. De wereld dijt uit, er komen steeds meer mensen, er wordt wat af gezondigd. Maar geen nood want Lawrence in barensnood. Kindje komt en kindje boet voor de zonden van de mensheid met zijn dood. Daar komt geen kruis aan te pas, dat kan in een keer door. Maar het houdt geen stand, deze illusoire schepping, de hele boel de lucht in, iedereen dood. Behalve de demiurg die het nog kloppende hart uit het lijf van zijn vrouw rukt en opnieuw begint, on and on. De gnostische boodschap: stop daar mee.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten